彬彬有礼

chū yán bù xùn出言不逊 mán hèng wú lǐ蛮横无理 ào màn shǎo lǐ傲慢少礼 ào màn bù xùn傲慢不逊 jié ào bù gōng桀骜不恭 ào màn wú lǐ傲慢无礼 ào shuāng dòu xuě傲霜斗雪 kǒu tǔ zhū jī口吐珠玑 kǒu jiǎo chūn fēng口角春风 jié fā liú bīn截发留宾 jié ào nán xùn桀骜难驯 kǒu chū bù xùn口出不逊 kǒu sòng xīn wéi口诵心惟 kǒu jiǎng zhǐ huà口讲指画 jiàn bù kě zhǎng渐不可长 háo héng bá hù豪横跋扈 chū yán wú zhuàng出言无状 kuāng shí jì sú匡时济俗 hèng mán wú lǐ横蛮无理 duàn wú cǐ lǐ断无此理 kuáng wàng zì dà狂妄自大 jiàn rù guì chū贱入贵出 kǒu zào chún gān口燥唇干 méi shàng méi xià没上没下 dāng miàn shì rén bèi hòu shì guǐ当面是人背后是鬼 yǔ cǎo mù jù fǔ与草木俱腐 dé yī zhī jǐ，sǐ kě wú hèn得一知己 dé xiū biàn xiū得休便休 dòng shǒu dòng jiǎo动手动脚 nán yǐ qǐ chǐ难以启齿 jiāo hèng bá hù骄横跋扈 pò bù kě dài迫不可待 wú fù wú jūn无父无君 xià yǎn xiāng kàn下眼相看 shèng qì lín rén盛气临人 chá fàn bù sī茶饭不思 shèng yán yì sàn盛筵易散 shěng yì bó fù省役薄赋 dào chù pèng bì到处碰壁 dǐng tóu shàng sī顶头上司 dāo bǐ lǎo shǒu刀笔老手 dào cǐ wéi zhǐ到此为止 qī jūn wù guó欺君误国 chū kǒu shāng rén出口伤人 shǎo tiáo shī jiào少条失教 pò kǒu dà mà破口大骂 zhuān hèng bá hù专横跋扈